سلمونی هم نشدیم بیای، هی از تو آینه نگات کنیم!

گاه حجم یک کلاغ، کنتراست یک تابلو را حفظ می کند.
«حسین پناهی»

می فرماید که:
دل به هر کی دادی از سادگی دادی...

خونگرم بود. همه، زمستان‌ها هوا که سرد می‌شد، می‌رفتیم سراغش...
حتی، خودم دیده‌ام بهار هم زمستان‌ها می‌آمد پیش او، با هم می‌نشستند روبروی شومینه، چایی می‌خوردند و هی با هم حرف می‌زدند. بهار هم هی گل از گلش می‌شکفت؛ هی لبخند می‌زد؛ هی به چایی‌اش فوت می‌کرد؛ هی مهربان نگاه می‌کرد به من. من هم به اینجایش که می‌رسید، خوشحال می‌شدم؛ پتو را تا چانه‌ام بالا می‌کشیدم و به خواب می‌رفتم...

گندمی آمد و حیثیّت آدم را برد ...*
*ناصر فیض

آیا همینکه بفهمیم ما،‌ چیزی از خداوند طلبکار نیستیم، خیلی از مشکلاتمان را حل نمی‌کند؟

از وقتی که نیستی
دلم هزار راه رفته است
بیچاره، مدام با خودش می‌گوید:
«لابد گم شده است.»
از بس که ساده است ...

باشکوه این است که تظاهرات روز قدسی را که در سرتاسر زمین انجام می دهند، امام ما بنیان نهاده.

آدم های دنیای مجازی دو دسته اند: دسته ی اول و دسته ی بیل.
که همین دسته بیل ها هستند که اصولا اعتقادی به تولید محتوا ندارند.

با رفتنت پدر، همه عالم یتیم شد ...